opdracht 18 dec

een feelgoodplaatje erbij ter inspiratie ; )

lieve spelers/makers,

Ik lig ziek in mijn bedje, maar voor jullie een opdracht voor in de les vandaag.

Maak in groepjes een 'feelgood'  scene.
Het is bijna kerst, bijna vakantie, het mag kitsch zijn ( hoeft niet)... het mag even helemaal los staan van alles.

In de feelgood scene zit in ieder geval:
- iemand valt (letterlijk, of figuurlijk in iemands armen)
- een lied (gezongen of via muziek)
- een telefoongesprek wat je zou willen voeren met iemand (in dialoogvorm)
   bv: Ik: Hallo?
         B: He Nienke, ik ben het...
         Ik: Echt? Echt? Ik denk elke dag aan jou..
 (het telefoongesprek komt uit learning to love you more  van Miranda July - heel inspirerend boek)
- een bekentenis

Film als mogelijk de scene en plaats die hier op t blog.

Veel plezier!!
Ik hoop jullie deze week nog even live een hele fijne welverdiende vakantie te kunnen wensen!
liefs Nienke

meisje met nylon haren

--

Ode aan Afrika

En het aller mooiste, het aller aller mooiste vind ik jouw echtheid.

Jaa. De echtheid die je nog in je hebt, die je uitstraalt van binnenuit.

Hoewel de rest allemaal is veranderd, ben jij gebleven hoe je altijd al was. Je hebt iets machtigs, iets groots en ontastbaars, wat toch zo dichtbij komt en diep van binnen in mij genesteld zit.

En dan nog niet eens gesproken over je warmte die ik zo mis, je prachtige tinten die je sieren. Je huid, zo glanzend donker en je haren zo wild en groots. Die brede stralende luidkeelse schaterlach die je hebt, alsof je nooit zorgen heb gekend. Haast heb je niet, ik kom bij jou tot pas echt tot rust.

Mijn hart gaat sneller van je kloppen, jij dominante, echte, pure, knappe, met miljoenen culturen overspoelde volmaaktheid Jij met die levendige springerige vormen. Jij die soms bedreigd wordt door koele winden blijft je eigen warmte behouden.

Ik mis je zo.

Ik mis je zo, mama Afrika.

- Sam -

Jas

Ik doe mijn jas aan.

Je staat er nog steeds. Doodstil.

Mijn hand blijft steken, bij de rits van mijn jas.

Je haren in de war.

En je ogen zo flets.

Je bent zo stil.

Het huilen lukt niet.

En ik wil je vasthouden.

Maar ik weet niet hoe.

Want ik heb die stomme jas al aan.

En ik moet, ik wil, mijn jas uit doen.

Want iemand vasthouden met zo’n stomme jas als ik heb. Dat kan helemaal niet.

Ik dacht dat.

Dat verdriet of treurigheid.

Dat het zou schrijnen.

Maar het is dof. En leeg. En niks.

Maar hoe je naar me kijkt.

Hoe je daar staat en wacht.

Hoe je niet weet wat er met je gebeurt.

Hoe ik het begrijp.

Dat ik het weet.

Dat je het niet hoeft uit te leggen.

En ik weet dat je het niet wilt horen.

Maar je bent zo mooi.

Wat ben je hartverscheurend mooi.

-V

Schoonheid zoeken.

Dus
jullie zijn op zoek naar schoonheid.
En wat zoeken jullie dan?
Gladde gezichten.
Weidse landschappen.
Wat is dat nu eigenlijk,
die schoonheid die jullie zoeken?
Is dat wel echte schoonheid?

Jij
Jij zal zeggen dat dat echte schoonheid is
Maar is dat niet gewoon omdat zij zeggen dat dat echte schoonheid is?
En zeggen zij dat niet omdat de TV dat zegt?
Of de computer.
De krant, desnoods?

Maar eigenlijk zoeken jullie maar half.
Jullie zoeken schoonheid. Maar eigenlijk hebben jullie het al gevonden.

Al die mensen daar.
met hun neuzen
hun wat groot uitgevallen oren.

Als jij voor de spiegel staat.
Dan heb je de schoonheid eigenlijk al gevonden.

Maar je spiegelbeeld is eigenlijk vijf keer mooier. Dus jij bent eigenlijk vijf keer lelijker.

Jullie zoeken schoonheid.
Succes met zoeken.  

Matthijs

filmpje van mijn solo

als uiterlijk en biologisch bedrog je in de weg zitten...

kan je ook een masker opdoen. ideetje
lfs Nienke

Dans

Anoek

Als dat genoeg is

Stef Bos: Als Dat Genoeg Is songtekst

Ik heb alleen een piano
En een paar cliche's
Ik heb een stoel om op te zitten
En een bed voor twee
Ik heb een heleboel verhalen
Voor het slapengaan
Ik heb een wekker die kapot is
Om niet op te staan

Ik heb een boekenkast vol boeken
Maar ik weet niet veel
Ik heb een kamer in de kelder
Van een luchtkasteel
Ik heb een klerenkast vol kleren
Waar de mot in zit
En ik zweef als losse tanden
In een kunstgebit

refr.:
Maar als dat genoeg is
Als dat genoeg is
Als dat voor jou genoeg is
Blijf dan hier

Ik heb een hoofd met duizend dromen
En te weinig geld
Ik heb hele grote plannen altijd uitgesteld
Ik heb een huis dat niet van mij is
En een ouwe fiets
En ik zal waarschijnlijk sterven
Zonder iets

refr.

Ik heb alleen een hart dat klopt
Ik heb alleen een hart dat klopt
Voor de rest klopt er weinig
Voor de rest klopt er niets
Voor de rest klopt er weinig tot niets
Tot weinig tot niets

Maar als dat genoeg is
Als dat genoeg is
Als dat voor jou genoeg is
Blijf dan hier

- Anoek

Slapen dat is een goedkoop soort dood, want je betaalt er niet voor met je leven.

Simon Carmiggelt

Ik kan niet goed bloggen, maar heb wel een mooie zin.

Of eigenlijk heb ik er twee, de eerste heb ik gevonden op een muur in het stedelijk museum.

  GEËSCALEERD

van tijd tot tijd

 OVERLADEN

van tijd tot tijd

 HERROEPEN

van tijd tot tijd

Herman van Gunsteren

En ik heb geen flauw idee waar ik de tweede vandaan heb gehaald.

Outside the dawn is breaking, 

but inside in the dark I'm aching 

to be free. 

lana

je bent een kloon en je wilt wat ; )

Lieve spelers,

Toen Vera vorige week vertelde over jullie idee kon ik me er niet meteen veel bij voorstellen, maar ik heb nu even wat meer gelezen hier op t blog en opgezocht op internet en het begint me duidelijker te worden waar jullie zo enthousiast over zijn. Laten we morgen beginnen met dat jullie laten zien wat jullie hebben gemaakt. En dan maken we een plan hoe dan verder dit idee om te zetten in theater!

Tot morgen,
liefs Nienke

Ik had dit filmpje al op Facebook gepost, ik vind de tekst namelijk wel mooi. Maar dat was de Brigitte Kaandorp versie, en ik vind deze versie eigenlijk veel mooier. Maar ik weet niet, ik vond de tekst wel passen bij ons donorsysteem. Iets met dat er mensen zijn die naar huis verlangen...

Waarschijnlijk ben ik de enige maar ik vind de tekst van het nieuwe nummer van Racoon heel mooi!

Het is de soundtrack van 'Alles is Familie' en het heet Oceaan. 

"Een oceaan om in te schuilen

nooit alleen meer hoeven zijn

Ik heb gesmeekt niet meer te huilen

alsjeblieft

Het leven jaagt geen angst meer aan

ik heb al zo ver moeten kruipen

Het laatste stuk zal ook wel gaan

tot ik ga staan

Een oceaan om in te vluchten

nooit jaloers te hoeven zijn

Liefde om je hart te luchten

Een oceaan

alleen van mij

Een oceaan om te verzuipen

een dag of wat een held te zijn

Laat die ander nu maar kruipen

Een oceaan

vol tranen is van mij

alleen van mij

- Lisa 

Eventuele beginscène: VLEESKEURING

Ik heb even nagedacht over de vleeskeuring-scène vanuit het idee van mij en Anoek (eerder vandaag geplaatst). Ik weet niet of het nou mooier is met of zonder muziek moet op de achtergrond.. Wat vinden jullie?  Zo ja, rustig/zielig/hard/zacht/ruig/instrumentaal/etc?

________________________________________________

De gebeden worden omgeroepen door een intercom.

Iedereen staat achteraan op de vloer naast elkaar.

Neemt u plaats van klein naar groot.

Iedereen loopt naar voren en gaat van klein naar groot staan.

Rechterbeen

Kont

Linkerhand

Draai eenmaal rond

Handpalmen

Borst vooruit

Ontspan

En de rechterkuit

Navel

Buig naar voren en de nek

Kin omhoog

En terug naar jullie plek

Iedereen draait zich om, loopt naar het achterste van de speelvloer en gaat weer met z'n gezicht richting het publiek staan. Midden op de vloer wordt een weegschaal neergezet. Eén voor één loopt iedereen naar de weegschaal, gaat er opstaan en dan verschijnt er achter op de muur/een scherm een gewicht. Nadat hij/zij gewogen is loopt hij/zij weer terug naar de beginplek.

- NIKKI

Fly - Ludovico Einaudi

Nikki

de schoonheid van een vis vol graten

Liefde is als een vis vol graten. Niet eetbaar, een illusie, bedrieglijke schijn, ja maar zo volmaakt; de schoonheid van de wereld als het ware samengevat.

Uit een boek wat we voor frans moesten lezen (''Le Zebre'')

Anoek

Schoonheid

Op zoek naar schoonheid.

Aan dit thema kan je alles linken.

Uiterlijke schoonheid

Innerlijke schoonheid

Accepteren van schoonheid of het gebrek daaraan. Een gebrek aan schoonheid, kan dat?

Stoornissen (anorexia, boulimia etc)

Grip willen op schoonheid, is dat mogelijk of wordt het dan lelijk? 

Schoonheid in momenten

Schoonheid in woorden, schoonheid in stiltes

Een zoektocht naar schoonheid, we zijn er allemaal mee bezig. 

Nikki en Anoek

We leven allemaal onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allemaal dezelfde horizon.

Iris 

Trailers

Ik dacht, misschien is het wel handig, om de trailers gewoon hier op te zetten. Ik vind persoonlijk de trailer van The Island nogal onduidelijk, zegmaar als je van ons idee uit gaat.

The Island:

Never Let Me Go:

 

aanstaande dinsdag - opdracht

Lieve spelers en makers,

Allereerst; hebben jullie de toetsweek een beetje overleeft? Hoop dat jullie er een goed gevoel over hebben!

Aanstaande dinsdag zijn de brugklas kunstdagen; ik ben de hele dag op pad met een aantal brugklassers en kan er dus niet zijn. Ik denk wel dat het goed is als jullie bij elkaar komen. Tenslotte hebben we elkaar vorige week ook niet gezien door de toetsweek. Kunnen jullie weer een stapje verder gaan met het maken van materiaal voor de voorstelling.
Een warming-upje (oftewel wupje) en dan misschien een kort gesprek met elkaar: waar moet de voorstelling nou echt over gaan, en in welke vorm. Denk aan alle dingen waar we het tot nu toe over hebben gehad met elkaar in de lessen en op het blog.

Vanuit de anti-survival-guide-of the-fittest waar we het vorige keer over hadden, heb ik zitten denken aan het boek 'catcher in the rye' van Salinger (vanger in het graan). Een prachtig boek; monoloog van Holden, een antiheld, een jongen die de wereld ziet, en de volwassenen daarin, en zich afvraagt of hij daar wel bij wil horen (hij vindt ze phoney / nep). Kinderen vindt hij eerlijker, spontaner, onschuldiger en vrijgeviger. Volwassenen liegen, zijn egoistischHet was een enorm controversieel boek toen het uitkwam (shockerend, ik dacht dat spreekt jullie vast wel aan ha ha) vanwege het vele schelden, en de sex die erin voorkwam. Holden is op zoek - wat is volwassen zijn en hoe wordt je dat dan, en wil ik dat eigenlijk wel?

Vanuit dit alles gedacht; mochten jullie niet zelf iets anders willen maken: twee opdrachten voor di

opdracht 1 Kindertijd-geluk
Maak een scene, vertel een verhaal, over een ultiem gelukkig moment uit je kindertijd. Dat kan van alles zijn: het begin van de zomervakantie die zo oneindig heerlijk lang leek te duren altijd. Kikkervisjes vangen, in bomen klimmen, of urenlang knikkeren en dan de pot winnen. Wat is het dat voor jou dat moment zo gelukkig maakte?
Zou je zoiets nu ook nog kunnen hebben (zelfde soort geluk maar dan op de leeftijd die je nu hebt?)

opdracht 2 Evil-of-Adulthood
Volwassenen worden is fijn en heeft zo zijn voordelen. Maar ook nadelen; je zult compromissen moeten gaan sluiten, misschien teleurstellingen te verwerken krijgen.. Waarin en waardoor raak je als volwassen mens je onschuld kwijt? Waar liegen volwassenen/ouders over tegen hun kinderen? Wat doen volwassenen wat kinderen niet zouden doen denk je?
Maak een scene over 'het kwaad van volwassen zijn' - vanuit volwassenen perspectief, of juist kinderperspectief.

Het zou fijn zijn als jullie de scenes die jullie maken op een of andere manier kunnen vastleggen, zodat ik ze ook nog kan zien/ beeld erbij heb. Of dat jullie ze volgende week in het begin van de les nog een keer spelen zodat ik ze kan zien?

Heel veel plezier!!!! en tot gauw,
Liefs Nienke

creatieve bui.

Ik hoef beter niet alles over mezelf te vertellen.

Ik ik ik ben nog steeds ik ik, en jij bent nog steeds jij.

Dus jij hoeft toch niet echt mijn gedachtes van binnen te kennen.

En ik ook niet per se die van jou.

Want ik ben jij en jij bent ik niet.

Het enige wat wij zijn is datgene wat zich tussen ons bevindt.

 (In correct nederlands: want ik ben jou niet en jij bent mij niet.)

Bonnie Gimpel.

Vragen

Omdat ik eigenlijk tien betere dingen te doen heb en om te voorkomen dat ik tien onzinnigere dingen ga doen ga ik dus nu wat antwoorden op vragen hier neerknallen. Dan kan ik mezelf ten minste pretenderen hier ook nog een nuttige bijdrage geleverd te hebben.

-Als je mocht kiezen tussen een kind wat gehandicapt is, maar één en al liefde voor jou, of een zoon die op zijn eenentwintigste al stinkend rijk is, gelukkig in zijn leven, maar jou eigenlijk niet meer ziet zitten, en een beetje op je neerkijkt, wat zou je dan kiezen? 

Ik wil geen kind dat op mij neerkijkt en ik vraag me af wat er van mij is geworden als ik ooit een kind grootbreng dat op zijn eenentwintigste al stinkend rijk is. Maar ik zal nooit een kind voor zijn leven tekenen en het ontnemen van zo veel geluk en vreugde, alleen maar zodat het liefde voor mij kan tonen. Ik koop wel een spiegel. Dan kan ik mezelf alle liefde geven die ik wil. En als ik mezelf zat ben, dan keer ik mezelf gewoon de rug toe.

Als ik moest kiezen tussen een vrij slechte woning in een wijk waar de warmte van afstraalt of een perfect huis omringd door hekken en alarminstallaties, dan koos ik de vrij slechte woning. Dan valt al mijn teringzooi ten minste niet zo uit de toon. Ik stel sowieso niet veel eisen aan een huis. Ik kan zelf een lamp indraaien, ik denk dat een paar muren schilderen me ook nog wel aardig afgaat en wellicht kan ik ook ooit eens de moed bijeenrapen met een waterpomptang de een kraan tel lijf te gaan. Als het ingewikkelder wordt dan dat zal ik er wel geen behoefte aan hebben, denk ik. Bovendien hoop ik, terwijl ik een sentimentele blik werp op de hopen onbenullige teringzooi die me hier omringen en totaal niet aanmoedigen enige poging tot opruimen te doen, dat ik nooit zal moeten wonen omringd van hekken en alarminstallaties. Dat ik nooit iets zal bezitten dat beveiligd moet worden door hekken en alarminstallaties.

Ik heb totaal geen behoefte om te kiezen wanneer ik doodga. Als ze me allemaal wel zo’n beetje zat zijn misschien. Dan hoeven ze niet te missen, maar dan worden ze ten minste wel op die paar pijnlijke momenten herinnerd aan mij en mijn nut. Maar dat is meer praktisch. Ooit, toen ik nog kind was, was ik bang voor de dood. Tegenwoordig interesseert het me gewoon niet meer. Ik wil niet op mijn leven terugkijken als wanhopige strijd tegen het onbegrepen fenomeen van de dood, panisch god en geneesheren smekend het nog enkele dagen te verlengen. Maar ik verlang niet naar de dood, heb geen behoefte aan gods koninkrijk en wil nog niet in de vergetelheid raken. Ik ben erachter dat het me niet interesseert. Als een iemand me vertelt dat ik morgen sterf, kan ik daar alleen uit opmaken dat ik vandaag leef.

Als ik moest kiezen tussen een vrouw met een baard die de liefste vrouw is op de wereld of de mooiste vrouw op aarde, die me niet ziet zitten, dan koos ik de mooiste vrouw op aarde. Omdat ik keuzes wil maken, niet strategisch de rest van mijn leven zo aangenaam mogelijk uitzitten. 

Als ik mocht kiezen tussen één perfecte, onvergetelijke aardbei, of zoveel aardbeien als ik wil voor de rest van mijn leven, zat ik nu, met een bakje gratis aardbeien op mijn schoot, op facebook, irritante opmerkingen te maken aan mensen die geen gratis aardbeien hebben, over het feit dat zij geen gratis aardbeien hebben. En ik wel. Bovendien wil ik niet een leven lang wanhopig zoeken naar een smaak om die ene aardbei die ene dag op die ene plek te evenaren, en de mogelijkheid openhouden vooruit te kijken.

Als ik moest kiezen tussen het missen van een arm of een been, koos ik voor het missen van een been. Een been is handig als je als eerste een berg wil beklimmen. Of als je van Caïro naar Kaapstad wil fietsen. Maar ik ben niet voorbestemd als eerste mijn voet op nog ongekende plekken te plaatsen. Bovendien zijn alle plekken zijn nu wel zo’n beetje ontdekt en wat is het waard mijn voet daar als tweede neer te planten? Dan zit ik liever in een stoel, de handen, die ik ten minste nog wel heb, achter mijn hoofd gevouwen, neerkijkend op de droeve personages die verwoede pogingen doen hun voet zo snel mogelijk, dan maar als tweede, of alternatief als derde op een plek van enig belang te planten.

Als ik moest kiezen tussen mijn oren en mijn ogen behield ik mijn ogen. Omdat ik geen problemen heb met het achteroverleunen en neerkijken op de droeve massa. Maar om die lui en hun zogenaamde individualiteit aan te moeten horen verveelt me. Ik geniet van het leedvermaak dat ik zie, het leed dat ik moet aanhoren kan me niet te veel schelen.  

Als ik mocht kiezen tussen al mijn dromen, die uitkomen op mijn dertigste, of dat ik mijn hele leven mijn dromen mocht volgen, volgde ik mijn hele leven mijn dromen. Omdat ik, als al mijn dromen uitkomen op mijn dertigste, niet meer kan dromen.  

Matthijs.

Eerste keer

Ik dacht dat dit, dat het, dat wij.

...

Het kan toch niet zo zijn

dat alleen ik...

Zo.

...

Zo.

...

Alles in me.

...

Gaat er open van.

...

En je haren zo mooi in de war.

En toen je gister.

Je hand was naast mijn arm.

En alles werd.

...

Ik dacht een eerste keer

daar wacht je mee.

Maar ja.

Misschien dat.

...

Het ging zo snel.

Ik dacht.

En ik.

Misschien.

...

Misschien wel voor altijd, dacht ik.

..

Maar nu kijk je niet meer naar me.

En als ik lach naar je,

doe je of dat raar is.

...

...

Ik hoorde.

...

Dat wist ik niet.

...

Ik dacht dat dit.

...

Dat het iets bijzonders was.

Dat is het ook.

Dat voel jij toch ook?
Misschien.

Het ging zo snel.

Het deed pijn.

Dat hoort erbij, zei jij.

...

En al de dingen die je zei.

En.

...

Dat je mij

niet in mijn ogen keek.

En ook daarna 

niet meer naar me keek.

Dat hoort er zeker ook bij.

...

Ik wil

dat ik je een klootzak vind.

En hoi, ik weet de schrijver niet meer. En die vorige was ook van mij.

-V

Theaterdwang door Karl Valentin

Vanwaar, hoezo, waarom is/staat het theater leeg? Dat komt omdat er geen publiek komt. Wie heeft daar schuld aan: De overheid!

Waarom wordt er geen theaterdwang/plicht ingevoerd. Als iedereen naar het theater moet, dan wordt het meteen iets anders.

Waarom is de schoolplicht ingevoerd. Geen leerling gaat naar school als hij niet moet. Bij toneel, hoewel dat niet makkelijk zal zijn, wordt het toch langzamerhand tijd om plicht in te gaan voeren. Is theater niet hetzelfde zoiets als school, vraagteken?

Al bij kinderen kun je met theaterdwang beginnen.

Het repertoire van een kindertheatergroep/jeugdtheatergroep is gebaseerd op sprookjes, zoals bijvoorbeeld hans en grietje, of bijvoorbeeld de boze wolf en de 7 sneeuwwitjes.

In een grote stad heb je 100 scholen, elke school heeft 1000 kinderen, dat zijn 100000 kinderen per dag. Die 100000 kinderen gaan elke dag ’s ochtends naar school en elke middag naar het theater, entreeprijs per kind 50 penning, natuurlijk gesubsidieerd, dat zijn dan 100 theaters met elk duizend zitplaatsen.

Hoeveel toneelspelers zou dat geen werkverschaffing geven?

De theaterdwang, etapsgewijze ingevoerd, zal een geheel nieuwe kijk op de economie gaan bieden.

Het is absoluut niet hetzelfde, als ik zeg: zal ik vandaag naar het theater gaan, of als het heet: ik moet vandaag naar het theater gaan.

Door deze theaterdwang zal de burger vrijwillig alle andere stupide avondbezigheden, zoals kegelen, bowlen, tarot kaart spelen, biertischpolitik, rendez-vousspelletjes, en ook andere tijdrovende debiele gezelschapsspelletjes zoals: kijk uit voor de zwarte man, of kleermaker, mag ik je vrouw lenen, enzovoorts, laten schieten.

De burger weet dat hij naar het theater moet, hij hoeft geen stuk meer uit te zoeken, hij hoeft niet meer te twijfelen over: Zal ik vandaag misschien naar Tristan en Isolde gaan, nee, hij moet gaan kijken, want dat is zijn plicht.

Hij wordt gedwongen 365 keer per jaar naar het theater te gaan, of hij nu van het theater walgt/griezelt of niet.

Een leerling walgt/griezelt er ook van om naar school te gaan, maar hij gaat er graag naar toe, omdat hij moet.

Dwang.

Alleen door dwang is vandaag de dag ons theaterpubliek tot theaterbezoek toe te dwingen.

Mooie woorden hebben de afgelopen jaren nauwelijks iets bereikt.

De verleidelijkste aanbiedingen, zoals warme zaal, of roken tijdens de pauze buiten toegestaan, of studenten, soldaten tot aan de generaal, voor de helft van de prijs, al deze voordelen hebben er niet voor gezorgd dat het theater vol was.

De reclame/marketing, die elk theater jaarlijks heel veel geld kost, valt bij de theaterdwang helemaal weg. Geen drukkosten meer, geen folders meer.

Evenzo wat betreft de prijs van een kaartje. Want de plaatsen worden niet meer ingedeeld per rang, of per loge, maar worden ingedeeld naar de zwaktes en de gebreken van de theaterbezoeker.

Rij 1-5, zwaar horende en slechtzienden.

Rij 6-10, hypochonders en zenuwlijders.

Rij 10-15, huidziektes en mensen zonder gevoel.

De staanplaatsen staan ter beschikking van de astmalijders en degenen die last hebben van jicht.

In een stad als Berlijn zouden er, de zuigelingen en kinderen onder de 8 jaar, de bedlegerige en de bejaarden niet meegerekend, dagelijks zo’n 2 miljoen theater-gedwongen-verplichte-bezoekers zijn, een getal, dat het huidige theaterbezoek, dat vrijwillig is, ver overschrijdt.

Men heeft toch ook met de vrijwillige brandweer zelf bittere ervaringen gehad en na lange tijd toch ook ingezien, dat het zonder verplichte brandweer niet ging.

Waarom wordt dat wel bij de brandweer gezien en niet bij het theater?

Juist de brandweer en het theater zijn vandaag de dag zo innig met elkaar verbonden! Ik heb in mijn lange buhnepraktijk/toneelpraktijk achter de coulissen nog nooit een toneelstuk zonder brandweerman gezien.

Zou de voorgestelde ‘algemene theaterbezoekplicht’, afgekort de ATBP, aangenomen worden, zoals gewenst wordt, zoals wij graag willen, zoals wij voorstellen, dagelijks 2 miljoen mensen het theater in dwingen, dan heb je in een stad als Berlijn minstens 20 theaters met 100000 plaatsen nodig.

Of 40 theaters met 50000 plaatsen, of 160 theaters met elk 12500 plaatsen, of 320 theaters met 6250 plaatsen, of 640 theaters met elk 3125 plaatsen, of 2 miljoen theaters met elk 1 plaats.

Wat er dan voor een geweldige stemming heerst in een volle zaal van, laten we zeggen, 50000 bezoekers, dat weet dan alleen de toneelspeler.

Alleen door het gebruik van zulke eminente machtsmiddelen kunnen we de lege theaters weer overeind krijgen, niet door vrijkaarten, alleen maar door dwang, en gedwongen kan de burger alleen maar worden door de staat.

Karl Valentin zo'n 85 jaar geleden.

BLØF

Vanavond - BLØF

Opgaan in het spel
Vanavond mag het wel
Iets anders zijn

_____________________________________

Einde - BLØF

Mijn woord viel met een klap in duizend stukken
Van vierhoog naar beneden, zo op straat
De stenen waren harder dan mijn zinnen
En binnen hing de geur van hoogverraad

Dit is het einde
En altijd vanzelf weer een nieuw begin


- Nikki -

Nobody has ever measured, not even poets, how much the heart can hold.

Zelda Fitzgerald

twijfel

Twijfel. Ik ben een twijfelaar. Mijn zekerheid is nu een hoopje twijfel in een cocon, nog niet af. Het moet nog aansterken en rusten, vervormen en duidelijker worden. Dan pas kan het uitvliegen.
En dan wordt er van je verwacht dat je antwoorden hebt op… op alles!

Ik moet kiezen tussen de liefde van me leven, waarvan ik weet dat hij 20 jaar eerder zal sterven, of iemand die ik hartstikke leuk vind en waarmee ik op tachtig jarige leeftijd een dodelijk auto ongeluk krijg dat door mij veroorzaakt is.

Ik geloof niet in ´´de liefde van je leven´´. Misschien wil ik er niet in geloven, omdat ik te bang ben om het kwijt te raken. Als iets niet bestaat, kan je het ook niet verliezen. Stel dat het wel bestond, dan had ik er niet voor gekozen. Ik kan geen afscheid nemen. Daarbij denk ik niet dat ik het aan zou kunnen, 20 jaar door leven zonder de liefste lief. Dan heb ik liever dat ik diegene nooit gekend heb. Als je niet weet hoe het voelt om je leven te delen met de liefde van je leven, dan kun je diegene ook niet missen.

Ik zou liever een arm missen dan een been, omdat je afhankelijker bent zonder been. En ik denk dat ik me heel opgesloten zou voelen door die afhankelijkheid.

Ik mis liever mijn oren dan mijn ogen. Ook hierbij speelt afhankelijkheid een rol. In de huidige maatschappij kun je meer dingen zelf als je doof bent en wél kunt zien dan andersom.

Ik zou liever willen dat iedereen op de wereld mij haat behalve degene van wie ik houd, dan andersom. Wat heb je er aan als iedereen van je houd behalve degene van wie jij houd? Dan heb je nooit wederzijdse liefde gekend.

Ik ben liever bang in het donker, dan dat ik bang ben dat mensen alles van mij zouden weten.

Ik heb liever geen toekomst verwachtingen dan geen herinneringen. Zonder herinneringen ben je een stukje van jezelf kwijt. Als je niet helemaal bent wie je bent, zijn jou toekomst verwachtingen dan wel echt jou toekomst verwachtingen? Zonder herinneringen ben je leeg.

Als ik zou mogen kiezen waanneer ik dood ging dan zou ik 100 willen worden heb ik ooit gezegd toen ik een jaar of 10 was. Een mooi rond getal. En oud. Want ik wil alles doen en alles zien.

Nu wil ik dood gaan wanneer mensen van wie ik houd dood gaan. Dat is onmogelijk. Daarom hou ik niet van doodgaan. En al helemaal niet van de leeftijd kiezen wanneer ik dood ga.

Ik heb liever een licht lichamelijk gebrek dan een licht geestelijk gebrek. ‘’Geestelijk gebrek’’ is zoiets breeds. Maar als ik niet zou mogen kiezen welk gebrek ik zou krijgen dan zou ik dus voor een licht lichamelijk gebrek gaan. Dat heb je in de hand. Ik zou het ontzettend moeilijk vinden om anders te denken of andere emoties te hebben zonder dat ik dat zelf in de hand heb. Eigenlijk heb je dat nooit in de hand, maar dat voelt op dit moment wel nog zo. Door een licht geestelijk gebrek zou ik mijn vertrouwen in mijn gedachtes kwijtraken.

Anoek

Lieve spelers,

Ik ben op zoek naar een zin... Een zin die ons in het maken wat meer richting geeft. Zodat wat we maken meer een eenheid wordt. Ik kwam laatst een zin tegen die ik erg mooi vind:

"jagers schieten vaker dappere dieren, en zo raakt het bos bevolkt met verlegen herten"

Zo'n zin zou een uitgangspunt kunnen zijn.
Ik wil graag dat jullie op zoek gaan naar dit soort zinnen.
Zinnen die een vertrekpunt zouden kunnen zijn voor wie deze mensen zijn die we gaan spelen, en wat ze daar (waar?) komen doen. Wat willen ze? En wat houdt ze tegen?
Willen ze JA zeggen, maar zijn ze er nog niet klaar voor? Moeten ze nog iets groter groeien, dapperder worden? Of zijn ze wel klaar maar is het probleem dat ze nog niet weten WAT ze willen?

Wat ik erg mooi vond de vorige keer, was het gevoel wat bij jullie heerst dat andere zesde klassers altijd groter waren, of stoerder, of ouder. Dat jullie het gevoel hadden dat jullie daarin anders zijn. Dat wil ik weten; waarin zijn jullie jullie - wat wil je, wat durf je (niet), waar droom je van. Waar sta je nu?

Ik heb nog een hoop gedacht deze vakantie; morgen meer - en opdrachten. Heb veel inspiratie, en jullie ook (mooie dingen weer erbij op het blog) maar we zoeken nog meer houvast / richting zodat al onze neuzen meer dezelfde kant op komen en al die mooie ideeen samen kunnen komen.

Liefs Nienke

Geef mij

mijn Liefde 

Het is

Het is van mij

Kom nu liefde

Sluit me aan, geef mij

Geef het nu

Het is alsof jij

jij mijn Liefde

de Liefde siert

Door jou Liefde

Kan ik niet zonder 

Sluit aan liefde, geef hier

Ik houd van je liefde

Liefde 

Kom hier

- Lisa

Locatie

Dit is Edward (voor ik het vergeet)

Holy sh*t, ik heb een locatie gevonden!
Dames en andere heer, AANSCHOUW!

de verlaten dakpannenfabriek van Hazerswoude-Rijndijk (niet al te ver weg)
Google Maps:
https://maps.google.nl/maps?q=St.+Jozefsheim&aq=f&sugexp=chrome,mod%3D2&um=1&ie=UTF-8&hl=nl&sa=N&tab=wl

























Maar als we echt die Tony, Emmy, Grammy EN Oscar willen winnen dat stel ik voor dat we naar Duitsland gaan. Net over de grens ligt het verlaten psychiatrische ziekenhuis St. Jozefshein.... wauw

Dertig

Ik dacht laatst bij mezelf

Dat als je dertig bent

Nog steeds jij jezelf bent

Ik heb een hekel aan dertigers

Dan denk ik bij mezelf

Groei godverdomme op

Waarom ben je ladderzat op Lowlands

Waarom sta je strak van de xtc?

Je bent fucking dertig!

FUCKING DERTIG

DAT IS FUCKING OUD

Maar dat bedoelde ik niet

Ik bedoelde

Meer

Dat als ik dan dertig ben

Dat ik dan nog steeds ik ben

Alleen dan

Dertig

Afgezien de toekomst

Gewoon het feit

Dat je dan

Gewoon

Dertig bent
En wat voor dertiger word ik dan?

Nee

Want ik wil geen dertiger zijn

Dertig zijn is eng

Maar stel je voor

Ik ben vijftig

Dan ben ik

Nog steeds ik

Maar wel vijftig

En dan ben ik dus al

Dertig geweest

En dan is dertig zijn 

Helemaal niet meer eng

 -V

Blackbird, The Beatles

Anoek

Ik wil niet

Ik wil niet wankelen,

Niet stilstaan,

Ik wil niet neerbuigen,

Niet omhoog kijken,

Ik wil niet vallen,

Niet vastgehouden worden,

Ik wil niet haasten,

Niet rusten,

Ik wil niet alleen,

Niet samen,

Ik wil niet voor nu,

Niet voor eeuwig en altijd.

- Sam

Come As You Are

Het is een cover van Nirvana, ik vind 'm zelf heel mooi. Het clipje doet er verder niet toe.

- Sam

Melktandjes & een kunstgebit

Ik wil geen grijze haren, rimpels en hangtieten
Ik wil geen stok, kunstgebit en een leesbril
Ik wil geen lidmaatschap op de bridgeclub, en
Ik wil al helemaal niet achter de geraniums.

Ik wil geen poepluier en spraakgebrek
Ik wil geen rammelaar, melktanden en een speen
Ik wil geen naar zure melk ruikende knuffel, en
Ik wil al helemaal  geen tepel in mijn mond.

Ik wil geen morgen en ook geen gister, hier en nu dat is mijn droom.

 

- Amber

Ik wil verdomme niet

Ik wil niet meer voelen

Ik wil niet huilen door verdriet

Ik wil niet teleurstellen

Ik wil niet dat je me zo ziet

Ik wil niet dat je boos bent

Ik wil niet vertellen wat ik bedoel

Ik wil niet uitleggen

Ik wil niet lachen zonder gevoel

Ik wil niet meer dan ik hebben kan

Ik wil niet toegeven aan wat je doet

Ik wil niet zonder kriebels, vlinders

Ik wil niet blijven omdat het moet

Ik wil niet mijn deken met je delen

Ik wil niet naar je ruiken, op je lijken

Ik wil niet jouw adem in mijn nek

Ik wil verdomme niet voor je bezwijken 

Ik wil niet kiezen

Niet voor jou

- Nikki -

Ik wil niet deze tekst schrijven

Ik wil dit niet nu 

niet nooit

Ik wil niet de woorden ik wil niet gebruiken

Ik wil niet 

Ik wil niet omdat ik geen inspiratie heb bij

Ik wil niet

Omdat ik wel wil

Ik wil niet anders zijn

Omdat ik dit niet wil

Ik wil deze tekst niet schrijven

Echt niet

Ik wil het niet

- Lisa

de laatste dagen der mensheid

Ik was gisteren naar de allerlaatste dagen der mensheid door 't Barre Land. Het was in Frascati en het is een beetje ingewikkeld om het zelf uit te leggen, dus bij deze Wikipedia:

In 1915 begint Karl Kraus aan wat later wordt beschouwd als zijn meesterwerk: het anti-oorlogdrama Die letzten Tage der Menschheit (1919), een satire op Oostenrijk en het verloop van de eerste wereld oorlog. Centraal in het stuk staat de Nörgler (mopperaar/kniesoor), een alter ego van Kraus, die voortdurend commentaar levert op de corruptie en de oorlog, veelal in dialoog met de Optimist. Het stuk bevat meer dan 500 personages en zou, indien integraal uitgevoerd, tien avonden duren.

't Barre Land noemt de Nörgler de kniesoor, en ik ging eigenlijk het boek kopen. Maar dat lukte niet helemaal, omdat het 00:30 was toen het stuk was afgelopen en ik moest eigenlijk weg. Maar ik krijg het boek nog, maar ik heb wel alvast een scène en die vond ik wel mooi. Dus bij deze:

3de bedrijf, 10de scène
Bij een heel groot bed met daarin 500 miljoen Europeaantjes staat de Kniesoor:
DE KNIESOOR (parlando, gesproken): Een groot lied van afscheid... al is het tijdelijk... Dat moet toch iets moois zijn... Het hoeft niet direct een Ramsey Nasr of een Gerrit Komrij te zijn, maar het moet wel rijmen, als het effe kan. Ja, als het effe kan... ja dan... Want zo'n mooi gedicht heeft toch wel iets moois. Zelfs al ken je er honderd... Er zijn mensen die schudden het zo uit hun mouw, alsof het honing is. Honing voor de miljoenen... Of champagne, of Duitse Sekt, zo uit de mouw geschud... Als een klaterende waterval... op het dode hout van het podium... Maar ik, arme sukkelaar, stumper, duffe, saaie, slome duikelaar, een kniesoor, onbezwangerd door mijn doel, voor mij is het zwoegen.
Ik heb soms wel twee bladzijden nodig waar een dichter het in twee woorden kan doen... nog liever: om het zonder woorden te brengen... in plaats van onder woorden... Altijd als ik schrijf is het alsof ik iets paradieer. Ik laat de kinderstem spreken. De eerlijke, onbedorven, onmisbruikte, ongenadige kinderstem. Maar ik zal eerst een slaapliedje voor ze zingen, een wiegeliedje voor het slapen gaan. Ze hebben het al erg genoeg, in deze grote tijd waarin ze worden opgevoed en kleingehouden en geacht worden om louter en alleen uit eigenbelang te denken, zelfs bij hun schoolkeuze. Dat is het sluipende gif van het neoliberalisme: de kinderen van nu worden opgevoed tot de egoïsten van straks...

Ik wil het niet

Ik wil niet lopen door de nacht,

ik wil niet blijven staan.

Ik wil niet blijven waar ik ben,

ik wil hier niet vandaan.

Ik wil niet staan hier in het duister,

ik wil niet baden in het licht.

Ik wil niet niet gezien worden,

ik wil niet volop in het zicht.

Ik wil niet lopen door de bergen,

ik wil niet zwemmen in de zee.

Ik wil niet dat je zonder mij gaat,

ik wil niet met je mee.

Ik wil niet dat je bij me blijft,

ik wil niet dat je gaat.

Ik wil niet dat je van me houdt,

ik wil niet dat je haat.

Lana

Lineup

Lineup scene van The usual suspects

Lana

Whatever You Like

-V

Bewegingssequentie

Liefs, Nikki

Ik wil niet

Ik wil niet vergeten
Ik wil niet niets willen
Ik wil niet opnieuw een luier moeten dragen
Ik wil niet verdrinken in de massa
Ik wil niet uit doven
Ik wil niet in een rolstoel
Ik wil niet kwijtraken
Ik wil niet stoppen met mij zijn
Ik wil niet 'de tijd doden'
Ik wil niet hard en bitter worden
Ik wil niet in een bejaarde tehuis
Ik wil niet de wereld bekijken van achter een raam
Ik wil niet zien hoe de sneeuw valt zonder kou te voelen
Ik wil niet vervangen worden
Ik wil niet zinloos willen
Ik wil niet al mijn tranen inslikken
Ik wil niet bang zijn
Ik wil niet verdwalen in razend snelle dagen
Ik wil niet eenzaam breien
Ik wil niet volgen
Ik wil niet mensen van wie ik houd niet mee herkennen
Ik wil niet in de spiegel kijken en mezelf niet meer herkennen
Ik wil niet denken
Ik wil niet stoppen met denken
Ik wil niet dat de stilte mijn woorden verscheurd
Ik wil niet klaar zijn

Anoek

Inspirerende scène

Ik heb niet helemaal de opdracht meegekregen, maar een inspirerende scène had ik zeker wel! Dit is een stukje uit mijn lievelingsfilm "Love actually", en ik weet niet precies waarom, maar zelf met woorden die niet uitgesproken worden, wordt er een grote sfeer overgebracht! Vind ik persoonlijk leuk!

- Amber

beweging

dit vind ik zoo tof!

anoek

teksten en lyrics

Heb een paar kleine stukjes uit het stuk Nachthemel (een vrije variatie op de kleine prins) van Roel Adam.

piloot: (...) Ik was op zoek naar gevaar. Ik ben een man. Ik vlieg door de lucht op zoek naar gevaar. Een groots alles meeslepend gevaar. Een gevaar waarin de tijd wordt weggezogen. Een gevaar om alles te vergeten. Een gevaar om er zelf niet meer te zijn. Ik ben een man! Weet jij wel wat dat is?! Bureauklerk! Kantoorpik! Boekhouder! Gevaar! Weet jij wel wat dat is?! Te schijterig om zijn bek open te doen. Maar als het gevaar dan eindelijk komt. Dan is het zo anders. Zo echt een gevaar. dan ben je geen man meer. Je weet dat je alleen maar een opschepper was. (...)

een paar pagina's later:

piloot: Ik mag niet huilen. Ik mag niet schreeuwen. Ik mag niet in paniek raken. Ik moet weten wat ik moet doen. Ik mag niet zien dat deze fles bijna leeg is. Ik mag niet tegen mijzelf praten. Ik mag niet denken dat ik gek word. Ik mag niet denken! (...)

Anoek


O en ik vind de lyrics van ''young blood'' ook mooi:

We're all young and naive still
We require certain skill
The motive changes like the wind
Hard to control when it begins

The bittersweet between my teeth
Trying to find the in-between
Fall back in love eventually
Yeah yeah yeah yeah

Can't help myself but count the flaws
Claw my way out through these walls
One temporary escape
Feel it start to permeate

We lie beneath the stars at night
Our hands gripping each other tight
You keep my secrets hope to die
Promises, swear them to the sky

The bittersweet between my teeth
Trying to find the in-between
Fall back in love eventually
Yeah yeah yeah yeah

As it withers
Brittle it shakes
Can you whisper
As it crumbles and breaks
As you shiver
Count up all your mistakes
Pair of forgivers
Let go before it's too late
Can you whisper
Can you whisper
Can you whisper
Can you whisper

The bittersweet between my teeth
Trying to find the in-between
Fall back in love eventually
Yeah yeah yeah yeah
The bittersweet between my teeth
Trying to find the in-between
Fall back in love eventually
Yeah yeah yeah yeah

en deze tekst vind ik ook heel mooi! alleen t liedje zelf wat minder haha: 

Acda & De Munnik: Alles gaat voorbij songtekst

Zolang ik hier maar niet vandaan hoef.
zolang ik hier maar mag bestaan.
zolang je lach maar voor mij bedoeld blijft.
je alle andere laat staan, kan er echt niet beter gaan.

We hoeven niet te plannen.
Het geeft toch niet wat je doet.
Want het leven danst haar eigen dans. en op haar manier best goed.
En wat moet gebeuren moet.

Refrein:
Alles gaat voorbij, maar eerst genieten we ervan, eerst genieten we ervan. Alles gaat voorbij, maar eerst genieten gelukkig, genieten we ervan.

Hele dagen gaan verloren.
Aan het gevecht tegen de tijd.
Die al had gewonnen, ver voordat je was begonnen.
Dus laat vallen tog die strijd.
Wie wint nou van de eeuwigheid?

Laten we leven wat we kunnen.
Het is het enigen dat kan.
En we kijken maar niet te ver vooruit.
En wat fout gaat, jammer dan.
Geniet er nou maar van.

Refrein:
Alles gaat voorbij, maar eerst genieten we ervan, eerst genieten we ervan. Alles gaat voorbij, maar eerst genieten gelukkig, genieten we ervan.

Zoals de roem hier waaien kwam.
Waait ie ook wel weer voorbij.
En zo zal ook de liefde weer verdwijnen.
M\'n lief, m\'n vrienden, blijf bij mij, dichterbij. Nog dichterbij.

Zing zolang het lied blijft klinken, en we dansen, en we kussen, en we lachen naar elkaar.
En we zullen ons vanavond nog bedrinken,
Denk niet aan de kater, geniet, geniet nou maar.

Refrein:
Alles gaat voorbij, maar eerst genieten we ervan, eerst genieten we ervan. Alles gaat voorbij, maar eerst genieten gelukkig, genieten we ervan.
Maar eerst genieten we ervan, genieten we ervan.
Alles gaat voorbij, maar eerst genieten we gelukkig, genieten we ervan.