...
Het kan toch niet zo zijn
dat alleen ik...
Zo.
...
Zo.
...
Alles in me.
...
Gaat er open van.
...
En je haren zo mooi in de war.
En toen je gister.
Je hand was naast mijn arm.
En alles werd.
...
Ik dacht een eerste keer
daar wacht je mee.
Maar ja.
Misschien dat.
...
Het ging zo snel.
Ik dacht.
En ik.
Misschien.
...
Misschien wel voor altijd, dacht ik.
..
Maar nu kijk je niet meer naar me.
En als ik lach naar je,
doe je of dat raar is.
...
...
Ik hoorde.
...
Dat wist ik niet.
...
Ik dacht dat dit.
...
Dat het iets bijzonders was.
Dat is het ook.
Dat voel jij toch ook?
Misschien.
Misschien.
Het ging zo snel.
Het deed pijn.
Dat hoort erbij, zei jij.
...
En al de dingen die je zei.
En.
...
Dat je mij
niet in mijn ogen keek.
En ook daarna
niet meer naar me keek.
Dat hoort er zeker ook bij.
...
Ik wil
dat ik je een klootzak vind.
En hoi, ik weet de schrijver niet meer. En die vorige was ook van mij.
-V
Geen opmerkingen:
Een reactie posten