Er is laatst een held overleden
Ik kon hem niet meer redden
Het was al te laat
Het gebeurd vaker de laatste tijd
Dat mijn helden overlijden
Ze vallen, breken en gaan op in as
Het lijkt soms wel aan mij te liggen
Dat ik de helden breek
Vermorzel
In mijn gedachten in mootjes hak
Ik heb laatst mijn held zien overlijden
Hij was niet groot meer of geweldig
Hij verloor zijn cape
En kon niet meer vliegen
Mijn held was niet meer
Iemand die
Enkel goed deed
Die mensen redde
Die wist hoe het moest
En zo verloor mijn held zijn alles
Net zolang tot hij
In al zijn heldhaftigheid
Vergaan was
Ik denk niet dat hij terug gaat komen
Mijn held zal alleen in mijn herinneringen wonen
En in de toekomst zal ik denken
Dat was het moment
Het moment
Dat mijn helden
Mensen werden
Ik had vandaag wat inspiratie. Ik weet dat het script al af is en dat we er waarschijnlijk niks meer mee kunnen doen. Misschien schrijf ik een stukje in mijn solo, misschien niet. Wie weet! Wilde hem toch even delen :)
xxx
Lisa
